We schrikken vrijdag heel vroeg wakker van een gigantische
onweersbui boven onze stad.
En daarna heb ik dus niet meer geslapen.
Helaas.
Als ik buiten sta is er niets meer van te zien.
En van deze storing merken ze thuis gelukkig niets.
Had ook te maken met de bui van vannacht.
Hier ben ik er klaar mee.
Weekend!
Het is warm.
En dan is gin-tonic een heerlijk drankje.
Iets lekkers uit de oven.
Dushi vindt het heerlijk liggen op
twee Turkse broden.
Gelukkig zit er plastic om.
Oh nee toch!
Wat ik doe ik nu weer?
Nou dat dus!
Ik gooi iets weg in een te volle vuilnisbak.
En laat iemand daar nu een kapot glas in hebben gedaan.
Stom.
Kusje er op?
En het is alweer over.
Gelukkig kan ik nog wel eten maken.
En dan plog ik ergens om heen.
De volgende dag even naar de markt.
En in de Xenos komen we tot onze ontzetting erachter
dat ze daar bijna geen ...
ik herhaal GEEN sushi-spullen meer verkopen!
Nou ja zeg!
Deze had ik gisteren ook nog gemaakt.
Smaakt nu ook prima hoor.
Samen halen we nog wat boodschappen.
Het zal ook eens niet.
En dan hebben we een crisis
met iets te enthousiaste worteltjes.
Want buiten wagen ze het om nog een keer te vallen!
De sushi ging er weer in als koek.
En dit scheelt zoveel tijd!
Dan is het hoog tijd voor een verwarmend borreltje.
Proost liefste.
De volgende ochtend samen ontbijten.
En dan na een ochtend de was sorteren,
uitzoeken en draaien,
plog ik weer ergens om heen.
's Avonds mag ik lekker op de bank met de voetjes omhoog.
En had ik al verteld hoe blij ik ben met mijn Kobo?
Tot snel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten