Gisteren dacht ik het al te voelen.
Haar buik hard en dan weer zacht.
Het kan nog wel eens zo zijn dat...
En toen viel ik in slaap.
En schrok om 5 uur wakker.
En poes?
Die was gewoon buiten geweest.
Snel weer naar binnen gehaald en haar in de doos gezet.
En toen begon het.
Echt!
Hier zie je de eerste 2 poesjes.
Ze lijken nu nog op mama-poes.
Hier zie je dezelfde 2 poesjes.
Even bij mama weg zodat ze haar aandacht aan nummer 3 kan geven.
En dit is nummer 3.
En toen gebeurde er een heleboel.
Nummer 4 moest namelijk even geholpen worden.
Om adem te kunnen halen zeg maar.
Maar hee... kijk hier.
4 Kleine oranje poesjes.
Iedereen is rustig nu.
Dan kan ik eindelijk ook even uit de slaapkamer weg.
Vanmorgen niet, dan liep mama-poes achter mij aan.
Niet echt handig als je aan het bevallen bent.
Ontbijt om half 2 's middags.
Kobus ligt lekker met Zoon 2 te chillen.
En ik kan er geen genoeg van krijgen om hier naar te kijken.
Ik ben helemaal gesloopt en heb geen zin om te koken.
Maar de liefste kan ook heel goed koken.
Ja, ja.
Lekker is het wel.
Deze trap ben ik vandaag heel vaak op en neer gelopen.
Aaaaaahhhh....
Hier gaan we ze even wegen.
En proberen kenmerken op te schrijven wie wie is.
Ik denk dat we ze maar rugnummers moeten geven.
Natuurlijk kijk ik ook nog even voetbal.
En hij heeft het al opgegeven.
Welterusten.
Dag hoopje poes.
Tot snel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten